XIII Niedziela po Zesłaniu Ducha Św.
Propria - czyli teksty własne Mszy św. na XIII Niedzielę po Zesłaniu Ducha Świętego (11 września 2011.)
Introit
|
Ps 73:20; 73:19; 73:23 Réspice, Dómine, in testaméntum tuum, et ánimas páuperum tuórum ne derelínquas in finem: exsúrge, Dómine, et iúdica causam tuam, et ne obliviscáris voces quæréntium te. Ps 73:1
Ut quid, Deus, reppulísti in finem: irátus est furor tuus super oves páscuæ tuæ? V. Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, et in saecula saeculórum. Amen
Gloria Patri... Deus, in adiutorium... |
Wejrzyj, Panie, na swoje przymierze, a o uciśnionych swoich nie zapominaj całkiem. Powstań, o Boże, broń sprawy swojej, pomnij na wołanie szukających Ciebie. Czemu, o Boże, całkiem nas opuszczasz i gniew Twój się sroży na owce Twego pastwiska? Chwała Ojcu... Wejrzyj, Panie...
|
Kolekta – Modlitwa Kościelna
| Oremus Omnípotens sempitérne Deus, da nobis fídei, spei et caritátis augméntum: et, ut mereámur asséqui quod promíttis, fac nos amáre quod praecipis. R. Amen. |
Wszechmocny, wiekuisty Boże, daj nam wzrost wiary, nadziei i miłości; byśmy zaś wysłużyli sobie to, co obiecujesz, daj nam kochać, co rozkazujesz. Przez Pana naszego... |
Lekcja
|
Léctio Epístolæ beáti Pauli Apóstoli ad Galatas. Gal 3:16-22 Fratres: Abrahæ dictæ sunt promissiónes, et sémini eius. Non dicit: Et semínibus, quasi in multis; sed quasi in uno: Et sémini tuo, qui est Christus. Hoc autem dico: testaméntum confirmátum a Deo, quæ post quadringéntos et trigínta annos facta est lex, non írritum facit ad evacuándam promissiónem. Nam si ex lege heréditas, iam non ex promissióne. Abrahæ autem per repromissiónem donávit Deus. Quid igitur lex? Propter transgressiónes pósita est, donec veníret semen, cui promíserat, ordináta per Angelos in manu mediatóris. Mediátor autem uníus non est: Deus autem unus est. Lex ergo advérsus promíssa Dei? Absit. Si enim data esset lex, quæ posset vivificáre, vere ex lege esset iustítia. Sed conclúsit Scriptúra ómnia sub peccáto, ut promíssio ex fide Iesu Christi darétur credéntibus. |
Bracia: Abrahamowi i jego potomstwu dano obietnice. I nie mówi Pismo: i potomkom, co wskazywałoby na wielu, ale wskazano na jednego: i potomkowi twojemu, którym jest Chrystus. A chcę przez to powiedzieć: testamentu, uprzednio przez Boga prawnie ustanowionego, Prawo, które powstało czterysta trzydzieści lat później, nie może obalić tak, by unieważnić obietnicę. Bo gdyby dziedzictwo pochodziło z Prawa, tym samym nie mogłoby pochodzić z obietnicy. A tymczasem przez obietnicę Bóg okazał łaskę Abrahamowi. Na cóż więc Prawo? Zostało ono dodane ze względu na wykroczenia aż do przyjścia Potomka, któremu udzielono obietnicy; przekazane zostało przez aniołów; podane przez pośrednika. Pośrednika jednak nie potrzeba, gdy chodzi o jedną osobę, a Bóg właśnie jest sam jeden. A czy może Prawo to sprzeciwia się obietnicom Bożym? Żadną miarą! Gdyby mianowicie dane było Prawo, mające moc udzielania życia, wówczas rzeczywiście usprawiedliwienie płynęłoby z Prawa. Lecz Pismo poddało wszystko pod władzę grzechu, aby obietnica dostała się na drodze wiary w Jezusa Chrystusa tym, którzy wierzą. |
Graduał i Alleluja
|
Ps 73:20; 73:19; 73:22 Réspice, Dómine, in testaméntum tuum: et ánimas páuperum tuórum ne obliviscáris in finem. V. Exsúrge, Dómine, et iúdica causam tuam: memor esto oppróbrii servórum tuórum. Allelúia, allelúia Ps 89:1 Dómine, refúgium factus es nobis a generatióne et progénie. Allelúia. |
Wejrzyj, Panie, na swoje przymierze, a o uciśnionych swoich nie zapominaj całkiem. Powstań o Boże, broń sprawy Twojej, pamiętaj o znieważeniu sług Twoich. Alleluja, alleluja. Panie, Tyś był ucieczką naszą po wszystkie czasy. Alleluja. |
Ewangelia
|
Sequéntia
In illo témpore: Dum iret Iesus in Ierúsalem, transíbat per médiam Samaríam et Galilaeam. Et cum ingrederétur quoddam castéllum, occurrérunt ei decem viri leprósi, qui stetérunt a longe; et levavérunt vocem dicéntes: Iesu præcéptor, miserére nostri. Quos ut vidit, dixit: Ite, osténdite vos sacerdótibus. Et factum est, dum irent, mundáti sunt. Unus autem ex illis, ut vidit quia mundátus est, regréssus est, cum magna voce magníficans Deum, et cecidit in fáciem ante pedes eius, grátias agens: et hic erat Samaritánus. Respóndens autem Iesus, dixit: Nonne decem mundáti sunt? et novem ubi sunt? Non est invéntus, qui redíret et daret glóriam Deo, nisi hic alienígena. Et ait illi: Surge, vade; quia fides tua te salvum fecit. R. Laus tibi, Christe!
|
W owym czasie Jezus zmierzając do Jerozolimy przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei. Gdy wchodzili do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka i głośno zawołali: Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami. Na ich widok rzekł do nich: Idźcie, pokażcie się kapłanom. A gdy szli, zostali oczyszczeni. Wtedy jeden z nich widząc, że jest uzdrowiony, wrócił chwaląc Boga donośnym głosem, upadł na twarz do nóg Jego i dziękował Mu. A był to Samarytanin. Jezus zaś rzekł: Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? żaden się nie znalazł, który by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec. Do niego zaś rzekł: Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła. |
sancti Evangélii secúndum Lucam.Ofertorium
|
Sap 16:20 Panem de coelo dedísti nobis, Dómine, habéntem omne delectaméntum et omnem sapórem suavitátis.
|
W Tobie, o Panie, pokładam nadzieję. Tyś Bogiem moim –oświadczam – losy moje w rękach Twoich. |
Sekreta
| Popitiáre, Dómine, pópulo tuo, propitiáre munéribus: ut, hac oblatióne placátus, et indulgéntiam nobis tríbuas et postuláta concedas. Per Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum. R. Amen. |
Daj się przebłagać Panie ludowi Twemu, daj się przebłagać darami, a przejednany tą ofiarą, udziel nam odpuszczenia i przychyl się do próśb naszych. Przez Pana naszego... |
Prefacja (o Trójcy Przenajświętszej)
|
V. Dóminus vobíscum. Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: Qui cum unigénito Fílio tuo et Spíritu Sancto unus es Deus, unus es Dóminus: non in unius singularitáte persónæ, sed in uníus Trinitáte substántiæ. Quod enim de tua glória, revelánte te, crédimus, hoc de Fílio tuo, hoc de Spíritu Sancto sine differéntia discretiónis sentímus. Ut in confessióne veræ sempiternaeque Deitátis, et in persónis propríetas, et in esséntia únitas, et in maiestáte adorétur æquálitas. Quam laudant Angeli atque Archángeli, Chérubim quoque ac Séraphim: qui non cessant clamáre cotídie, una voce dicéntes: Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus, Deus Sábaoth. Pleni sunt coeli et terra glória tua. Hosánna in excélsis. Benedíctus, qui venit in nómine Dómini. Hosánna in excélsis. |
Prawdziwie jest to godnie i sprawiedliwie, słusznie i zbawiennie, abyśmy zawsze i wszędzie dzięki Tobie czynili, Panie święty, Ojcze wszechmogący, wiekuisty Boże; Ty z jednorodzonym Synem Twoim i Duchem Świętym jeden jesteś Bóg, jeden Pan, nie jednością jedynej osoby, ale w trzech Osobach jednej Istoty. Co bowiem z objawienia Twego wierzymy o Twojej chwale, toż o Synu, to i o Duchu Świętym, bez żadnej różnicy utrzymujemy; tak, iż wyznając prawdziwie i wiekuiste Bóstwo, wielbimy Osób odrębność, w Istocie jedność i równość w Majestacie. Co też wychwalają Aniołowie i Archaniołowie, Cherubiny i Serafiny, którzy nie przestają wołać codziennie, mówiąc jednogłośnie: Święty... |
Komunia
| Sap 16:20 Panem de coelo dedísti nobis, Dómine, habéntem omne delectaméntum et omnem sapórem suavitátis. |
Dałeś nam, Panie, chleb z nieba, mający w sobie wszystkie rozkosze i słodycze wszelkiego smaku. |
Pokomunia
|
S. Dóminus vobíscum. |
Po spożyciu Sakramentu, prosimy Cię Panie, byśmy coraz wyżej postępowali na drodze wiecznego odkupienia. Przez Pana naszego... |
Dodane: 2011.09.10 07:27, Tagi:
