Niedziela w oktawie Narodzenia Pańskiego
Przepiękna antyfona na wejście, która była natchnieniem dla autora kolędy «Wśród nocnej ciszy», przypomina, że spoczywające w żłóbku Dziecię to odwieczne Słowo, które zstąpiło z królewskiego tronu w niebie. Żłóbek stał się ziemskim tronem wcielonego Boga, który z niego odbierał pierwsze hołdy. Ubóstwo żłóbka i stajenki zapowiadają już trzeci tron Zbawiciela — krzyż. W ewangelii słyszymy z ust starca Symeona zapowiedź, że Chrystus «przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, na znak, któremu sprzeciwiać się będą». Od chwili przyjścia Chrystusa na świat dosięga On swoim wpływem każdego człowieka i zmusza do opowiedzenia się za Nim albo przeciw Niemu. Prawdę tę wyraził dosadnie Mickiewicz: «Wierzysz, że się Bóg zrodził w betlejemskim żłobie, Lecz biada ci, jeżeli nie zrodził się w tobie». Przez przyjęcie Chrztu świętego stanęliśmy przy Chrystusie; wystawiamy Go dzisiaj jako naszego króla i prosimy o gorliwość w Jego służbie.
Propria - czyli teksty własne Mszy św. na Niedzielę w Oktawie Narodzenia Pańskiego (29 grudnia 2013 A.D.)
Introit
| Sap 18:14-15. Dum médium siléntium tenérent ómnia, et nox in suo cursu médium iter háberet, omnípotens Sermo tuus, Dómine, de coelis a regálibus sédibus venit. Ps 92:1 Dóminus regnávit, decórem indútus est: indútus est Dóminus fortitúdinem, et præcínxit se. V. Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, et in saecula saeculórum. Amen Dum médium siléntium tenérent ómnia, et nox in suo cursu médium iter háberet, omnípotens Sermo tuus, Dómine, de coelis a regálibus sédibus venit. |
Gdy wszystko było w głębokim milczeniu, a noc w swym biegu połowy drogi dosięgła, wszechmocne Słowo twoje, Panie, zstąpiło z nieba, z królewskiego tronu. Pan jest Królem, oblókł się w majestat; Pan się przyoblókł i przepasał mocą. Gdy wszystko było w głębokim milczeniu, a noc w swym biegu połowy drogi dosięgła, wszechmocne Słowo twoje, Panie, zstąpiło z nieba, z królewskiego tronu. |
Kolekta – Modlitwa Kościelna
|
Oremus Orémus. |
Wszechmocny, wiekuisty Boże, kieruj czynami naszymi według upodobania Twojego, abyśmy Wspomnienie piątegop dnia w Oktawie Narodzenia Pańskiego. Daj, prosimy Cię, wszechmocny Boże, aby nas wyzwoliło to nowe wedle ciała Narodzenie Jedynego Syna Twojego, albowiem od dawna nas więzi jarzmo grzechu. Przez tegoż Pana naszego Jezusa Chrystusa, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków. Amen. |
Lekcja
|
Lectio Epístolæ beati Pauli Apostoli ad Gálatas. Fratres: Quanto témpore heres párvulus est, nihil differt a servo, cum sit dóminus ómnium: sed sub tutóribus et actóribus est usque ad præfinítum tempus a patre: ita et nos, cum essémus párvuli, sub eleméntis mundi erámus serviéntes. At ubi venit plenitúdo témporis, misit Deus Fílium suum, factum ex mulíere, factum sub lege, ut eos, qui sub lege erant, redímeret, ut adoptiónem filiórum reciperémus. Quóniam autem estis fílii, misit Deus Spíritum Fílii sui in corda vestra, clamántem: Abba, Pater. Itaque iam non est servus, sed fílius: quod si fílius, et heres per Deum. R. Deo gratias |
Bracia! Powiadam tedy: Dopóki dziedzic jest dziecięciem, niczym się nie różni od niewolnika, chociaż jest panem wszystkiego. Ale podlega opiekunom i rządcom aż do czasu wyznaczonego przez ojca. Tak też i my, gdyśmy byli dziećmi, podlegaliśmy żywiołom tego świata. Lecz gdy nastała pełność czasu, zesłał Bóg Syna swego powstałego z niewiasty i podległego Zakonowi, aby tych, którzy byli pod Zakonem, odkupił, żebyśmy i my dostąpili synostwa. A że jesteście synami, zesłał Bóg Ducha Syna swego w serca wasze, wołającego: «Abba, Ojcze». A zatem nie masz już niewolnika, lecz syn, a jeśli syn, to i dziedzic przez Boga. |
Graduał i Alleluja
|
Ps 44:3; 44:2 Speciósus forma præ filiis hóminum: diffúsa est gratia in lábiis tuis. V. Eructávit cor meum verbum bonum, dico ego ópera mea Regi: lingua mea cálamus scribæ, velóciter scribéntis. Allelúia, allelúia Ps 92:1 V. Dóminus regnávit, decórem índuit: índuit Dóminus fortitúdinem, et præcínxit se virtúte. Allelúia. |
O najpiękniejszy pośród synów ludzkich! Wdzięk jest rozlany na wargach twoich. Wyrywa się z serca mego pieśń wzniosła, pienie swoje poświęcam Królowi. Język mój natchniony niby pióro pisarza, biegle piszącego.
Alleluja, Alleluja. Pan jest Królem, oblókł się w majestat; Pan się przyoblókł i przepasał |
Ewangelia
|
Sequéntia + sancti Evangélii secúndum Lucam. R. Gloria tibi Domine! Luc 2:33-40 R. Laus tibi, Christe! |
Onego czasu: Józef i Maryja, Matka Jezusowa, dziwili się temu, co o Nim mówiono. I błogosławił im Symeon i rzekł do Maryi, Matki Jego: «Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A duszę Twoją własną przeniknie miecz, by wyszły na jaw zamysły serc wielu». I była Anna, prorokini, córka Fanuela, z pokolenia Aser. Ta była już podeszła w latach, a z mężem swym żyła lat siedem od panieństwa swego. I będąc wdową do lat osiemdziesięciu czterech, nie opuszczała świątyni, służąc Bogu dniem i nocą w postach i modlitwach. Ona to, nadszedłszy tejże godziny, wielbiła Pana i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali odkupienia Izraela. A gdy wykonali wszystko według Zakonu Pańskiego, wrócili do Galilei, do Nazaretu, miasta swego. A Dziecię rosło i umacniało się pełne mądrości, i łaska Boża była w Nim. |
Ofertorium
|
Ps 92:2 |
Bóg utwierdził okrąg ziemski, iż się nie zachwieje. Tron Twój, o Boże, stoi mocno z dawna; Ty jesteś odwieczny. |
Sekreta
|
Concéde, quaesumus, omnípotens Deus: ut óculis tuæ maiestátis munus oblátum, et grátiam nobis piæ devotiónis obtineat, et efféctum beátæ perennitátis acquírat. Commemoratio Die quinta post Nativitatem - S. Thomae M. |
Daj, prosimy Cię, Boże wszechmogący, aby dar zaniesiony przed oblicze Majestatu Twego wyjednał nam łaskę gorliwości w służbie Twojej Wspomnienie piątego dnia w Oktawie Narodzenia Pańskiego. Uświęć, Panie, przez nowe Narodzenie Jedynego Syna Twojego dary, które Ci składamy i racz nas oczyścić ze zmazy grzechów naszych. Przez tegoż Pana naszego Jezusa Chrystusa, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków. Amen. |
Prefacja (o Narodzeniu Pańskim)
|
V. Dóminus vobíscum. Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: Quia per incarnáti Verbi mystérium nova mentis nostræ óculis lux tuæ claritátis infúlsit: ut, dum visibíliter Deum cognóscimus, per hunc in invisibílium amorem rapiámur. Et ideo cum Angelis et Archángelis, cum Thronis et Dominatiónibus cumque omni milítia coeléstis exércitus hymnum glóriæ tuæ cánimus, sine fine dicéntes. Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus, Deus Sábaoth. Pleni sunt coeli et terra glória tua. Hosánna in excélsis. Benedíctus, qui venit in nómine Dómini. Hosánna in excélsis. |
Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, Panie, Ojcze Święty, wszechmogący, wieczny Boże: Święty... |
Komunia
|
Matt 2:20 |
Weź Dziecię i Matkę Jego, a wróć do ziemi izraelskiej, bo już pomarli, którzy czyhali na życie |
Pokomunia
|
Oremus |
Zbawcze działanie tych tajemnic, o Panie, niechaj oczyści z błędów i spełni nasze godziwe pragnienia. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków. Amen. Wspomnienie piątego dnia w Oktawie Narodzenia Pańskiego. Spraw, prosimy Cię, Boże wszechmogący, aby Zbawiciel świata dziś narodzony, który nas w Bogu odrodził, daru nieśmiertelności nam również udzielił; który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków. Amen. |
Dodane: 2013.12.27 09:39, Tagi: propria
