Msza św. śpiewana w klasycznej formie rytu rzymskiego sprawowana jest w kościele NSPJ w Bydgoszczy na Placu Piastowskim w każdą niedzielę o godzinie 14:00.
Msze św. w inne dni są każdorazowo ogłaszane tutaj.

Dziś jest 6 października A.D. 2024 - 20. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego, kolor szat: zielony
 

Piątek Suchych Dni Wrześniowych

Piątek Suchych Dni Wrześniowych

Celem Suchych Dni jest nawrócenie się do Boga przez skruchę serca i uczynki pokutne. Szczere nawrócenie przynosi wzrost łaski Bożej i radość.

(Mszał Rzymski w opracowaniu benedyktynów tynieckich, Poznań 1963).

Propria - czyli teksty własne Mszy św. na piątek Suchych Dni Wrześniowych (20 września 2024 A.D., Msza św. o godzinie 6.00)

Introit

Ps 104:3-4
Lætétur cor quæréntium Dóminum: quǽrite Dóminum, et confirmámini: quǽrite fáciem ejus semper.
Ps 104:1
Confitémini Dómino et invocáte nomen ejus: annuntiáte inter gentes ópera ejus. Glória Patri…
Lætétur cor quæréntium Dóminum: quǽrite Dóminum, et confirmámini: quǽrite fáciem ejus semper.

Ps 104:3-4
Niech się weseli serce szukających Pana, szukajcie Pana i umacniajcie się, szukajcie zawsze Jego oblicza.
Ps 104:1
Chwalcie Pana i wzywajcie Jego imienia: dzieła Jego głoście wśród narodów.
Chwała Ojcu…
Niech się weseli serce szukających Pana, szukajcie Pana i umacniajcie się, szukajcie zawsze Jego oblicza..

Kolekta – Modlitwa Kościelna

Oremus
Præsta, quǽsumus, omnípotens Deus: ut, observatiónes sacras ánnua devotióne recoléntes, et córpore tibi placeámus et mente.
Per Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum.
R. Amen.

Wszechmogący Boże, spraw, prosimy Cię, abyśmy wiernie obchodząc doroczny post, podobali się Tobie duszą i ciałem. 
Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Syna Twojego: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków.
Amen.

 

Lekcja

Léctio Osee Prophétæ.
Osee 14:2-10
Hæc dicit Dóminus Deus: Convértere, Israël, ad Dóminum, Deum tuum: quóniam corruísti in iniquitáte tua. Tóllite vobíscum verba, et convertímini ad Dóminum et dícite ei: Omnem aufer iniquitátem, áccipe bonum: et reddémus vítulos labiórum nostrórum. Assur non salvábit nos, super equum non ascendémus, nec dicémus ultra: Dii nostri ópera mánuum nostrárum: quia ejus, qui in te est, miseréberis pupílli. Sanábo contritiónes eórum, díligam eos spontánee: quia avérsus est furor meus ab eis. Ero quasi ros, Israël germinábit sicut lílium, et erúmpet radix ejus ut Líbani. Ibunt rami ejus, et erit quasi olíva glória ejus: et odor ejus ut Líbani. Converténtur sedéntes in umbra ejus: vivent trítico, et germinábunt quasi vínea: memoriále ejus sicut vinum Líbani. Ephraim quid mihi ultra idóla? ego exáudiam, et dírigam eum ego ut abíetem viréntem: ex me fructus tuus invéntus est. Quis sápiens, et intélleget ista? intéllegens, et sciet hæc? Quia rectæ viæ Dómini, et justi ambulábunt in eis: prævaricatóres vero córruent in eis..
Deo gratias.

Czytanie z Księgi Proroka Ozeasza.
Oz 14:2-10
To mówi Pan Bóg: Nawróć się, Izraelu, do Pana, Boga Twego, boś się potknął w twoim występku. Weźmijcie ze sobą słowa (pokuty), a nawróćcie się do Pana! Powiedzcie do Niego: Usuń całą winę, weź to, co dobre, uiścimy się z naszych obietnic. Asyria nie będzie dla nas zbawieniem, nie dosiądziemy już koni i nie powiemy już więcej «bogowie nasi» na twory rąk naszych. U Ciebie bowiem sierota znajdzie współczucie.
Uleczę ich niewierność, serdecznie ich umiłuję, bo gniew mój odwrócił się od nich. Będę jak rosa dla Izraela, będzie on rósł jak lilia, jak topola zapuści korzenie. Rozpuści swoje gałązki i będzie wspaniały jak drzewo oliwne i wonny jak Liban. Powrócą by usiąść w mym cieniu, żyć będą pszenicą, będą rosnąć jak winny krzew, a rozgłos ich będzie jak wina libańskiego. Efraimowi – na co mu jeszcze bożki? Ja wysłuchuję i baczę. Ja jestem jak cyprys zielony: dzięki mnie owoc wydajesz. Kto jest mędrcem, aby to zrozumieć? Kto rozumny, aby to pojąć? Bo drogi Pańskie są proste i sprawiedliwi według nich postępują, a grzeszni na nich się potkną.

Graduał

Ps 89:13; 89:1
Convértere, Dómine, aliquántulum, et deprecáre super servos tuos.
℣. Dómine, refúgium factus es nobis, a generatióne et progénie.

Ps 89:13; 89:1
Zwróć się ku nam, Panie, na chwilę i daj się ubłagać Swoim sługom.
℣. Panie, Tyś był ucieczką naszą z pokolenia na pokolenie.

Ewangelia

Sequéntia ☩ sancti Evangélii secúndum Lucam.
Luc 7:36-50
In illo témpore: Rogábat Jesum quidam de pharisǽis, ut manducáret cum illo. Et ingréssus domum pharisǽi, discúbuit. Et ecce, múlier, quæ erit in civitáte peccátrix, ut cognóvit, quod accubuísset in domo pharisǽi, áttulit alabástrum unguénti: et stans retro secus pedes ejus, lácrimis cœpit rigáre pedes ejus, et capíllis cápitis sui tergébat, et osculabátur pedes ejus et unguénto ungébat. Videns autem pharisǽus, qui vocáverat eum, ait intra se, dicens: Hic si esset Prophéta, sciret utique, quæ et qualis est múlier, quæ tangit eum: quia peccátrix est. Et respóndens Jesus, dixit ad illum: Simon, habeo tibi áliquid dícere. At ille ait: Magíster, dic. Duo debitóres erant cuidam fæneratóri: unus debébat denários quingéntos, et álius quinquagínta. Non habéntibus illis, unde rédderent, donávit utrisque. Quis ergo eum plus díligit? Respóndens Simon, dixit: Æstimo quia is, cui plus donávit. At ille dixit ei: Recte judicásti. Et convérsus ad mulíerem, dixit Simóni: Vides hanc mulíerem? Intrávi in domum tuam, aquam pédibus meis non dedísti: hæc autem lácrimis rigávit pedes meos et capíllis suis tersit. Oscuum mihi non dedísti: hæc autem, ex quo intrávit, non cessávit osculári pedes meos. Oleo caput meum non unxísti: hæc autem unguénto unxit pedes meos. Propter quod dico tibi: Remittúntur ei peccáta multa, quóniam diléxit multum. Cui autem minus dimíttitur, minus díligit. Dixit autem ad illam: Remittúntur tibi peccáta. Et cœpérunt, qui simul accumbébant, dícere intra se: Quis est hic, qui étiam peccáta dimíttit? Dixit autem ad mulíerem: Fides tua te salvam fecit: vade in pace.

 

Z ☩ Ewangelii świętej według Łukasza.
Łk 7:36-50
Onego czasu: Pewien faryzeusz zaprosił Jezusa na posiłek do siebie. I wszedłszy do domu faryzeusza, zasiadł do stołu. A oto niewiasta, która była w mieście jawnogrzesznicą, skoro się dowiedziała, że siedział przy stole w domu faryzeusza, przyniosła alabastrowe naczynie olejku i stanąwszy z tyłu u nóg Jego, poczęła łzami zlewać stopy Jego i wycierać włosami swej głowy. I całowała stopy Jego, i namaszczała olejkiem. A widząc to faryzeusz, który Go zaprosił, myślał sobie w duszy: gdyby ten był prorokiem, wiedziałby zaiste, co zacz jest ta niewiasta, która się go dotyka; że jest grzesznicą. I odpowiadając Jezus rzekł doń: « Szymonie, mam ci coś do powiedzenia». A on rzekł: «Mistrzu, powiedz!» «Pewien wierzyciel miał dwóch dłużników: jeden był mu winien pięćset denarów, a drugi pięćdziesiąt. I gdy nie mieli z czego oddać, darował obydwom Któryż tedy bardziej go miłuje?» A Szymon odpowiadając rzekł: «Sądzę, że ten, któremu więcej darował».
A On mu rzekł: «Dobrześ osądził». I zwróciwszy się ku niewieście, rzekł Szymonowi: «Widzisz tę niewiastę? Wszedłem do domu twego: nie podałeś mi wody do nóg, a ta łzami skropiła stopy moje i włosami swymi otarła. Pocałunku mi nie dałeś, a ta, odkąd weszła, nie przestała całować nóg moich. Nie namaściłeś oliwą głowy mojej, a ta olejkiem nogi moje namaściła. Dlatego powiadam ci: Odpuszczone są liczne jej grzechy, bo wielce umiłowała. A komu mniej odpuszczają, mniej miłuje». Rzekł tedy do niej: «Odpuszczają ci się grzechy».
I poczęli współbiesiadnicy mówić między sobą: «Któż jest ten, że nawet grzechy odpuszcza?» I rzekł do niewiasty: «Wiara twoja zbawiła cię. Idź w pokoju»..

 

Ofertorium

Ps 102:2; 102:5
Bénedic, ánima mea, Dómino, et noli oblivísci omnes retributiónes ejus: et renovábitur, sicut áquilæ, juvéntus tua.

Ps 102:2; 102:5
Błogosław, duszo moja, Pana i nie zapominaj wszystkich dobrodziejstw Jego, a młodość twoja odnowi się jak u orła.

Sekreta

Accépta tibi sint, Dómine, quǽsumus, nostri dona jejúnii: quæ et expiándo nos tua grátia dignos effíciant, et ad sempitérna promíssa perdúcant.
Per Dominum…

Racz przyjąć, prosimy Cię, Panie, nasze posty. Niech one nas oczyszczą i uczynią godnymi Twej łaski i zawiodą do wiekuistych dóbr, które obiecałeś.
Przez Pana…

Prefacja (zwykła)

V. Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
V. Sursum corda.
R. Habémus ad Dóminum.
V. Grátias agámus Dómino, Deo nostro.
R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et justum est, æquum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: per Christum, Dóminum nostrum. Per quem majestátem tuam laudant Angeli, adórant Dominatiónes, tremunt Potestátes. Cæli cælorúmque Virtútes ac beáta Séraphim sócia exsultatióne concélebrant. Cum quibus et nostras voces ut admítti jubeas, deprecámur, súpplici confessione dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus, Deus Sábaoth. Pleni sunt coeli et terra glória tua. Hosánna in excélsis. Benedíctus, qui venit in nómine Dómini. Hosánna in excélsis.

Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, Panie, Ojcze Święty, wszechmogący, wieczny Boże, przez Chrystusa, Pana naszego. Przez Niego Twój majestat chwalą Aniołowie, uwielbiają Państwa, z lękiem czczą Potęgi, Niebiosa i Moce niebios oraz błogosławieni Serafini we wspólnej wysławiają radości. Z nimi to, prosimy, dozwól i naszym głosom wołać w pokornym uwielbieniu:

Święty...

Komunia

Ps 118:22; 118:24
Aufer a me oppróbrium et contémptum, quia mandáta tua exquisívi, Dómine: nam et testimónia tua meditátio mea est.

Ps 118:22; 118:24
Oddal ode mnie szyderstwo i wzgardę, bo chowam Twoje przykazania, o Panie, bo stale rozważam Twoje Prawo

Pokomunia

Quǽsumus, omnípotens Deus: ut, de percéptis munéribus grátias exhibéntes, benefícia potióra sumámus.
Per Dominum…

Spraw, prosimy, wszechmogący Boże, abyśmy składając dzięki za przyjęte dary otrzymywali coraz większe dobrodziejstwa.
Przez Pana…

 


Dodane: 2024.09.19 19:09, Tagi: